Τον Απρίλιο του 2009, ένας νέος τύπος του ιού της γρίππης Α γνωστός ως Η1Ν1- pdm09 ιός (2009 Η1Ν1) αναγνωρίστηκε σε 2 παιδιά στην Καλιφόρνια της Αμερικής και σύντομα, έκτοτε, ένας δεύτερος θάνατος με τον 2009 Η1Ν1 ιό συνέβη σε μία προηγουμένως υγιή έγκυο γυναίκα. Ο ιός επεκτάθηκε γρήγορα σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής καθώς και παγκοσμίως. Στις 11 Ιουνίου του 2009, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (World Health Organization) σήμανε το συναγερμό για την παγκόσμια επιδημία στο επίπεδο 6, που αποτελούσε το υψηλότερο επίπεδο κινδύνου. Πέντε έτη έχουν περάσει από αυτήν την πανδημία και εν τω μεταξύ έχουμε μάθει πολλά για τα αποτελέσματα της γρίππης στις εγκύους και στα παιδιά.. Ωστόσο, κατά την διάρκεια της εποχής της γρίπης 2013-2014 στην οποία ο κυρίαρχος ιός ήταν και πάλι ο 2009 Η1Ν1 αναφέρθηκαν κλινικές περιπτώσεις σοβαρής γρίππης, νοσηλείες σε νοσοκομεία από αυτή και θάνατοι νέων και μεσήλικων ενηλίκων, περιλαμβανομένων και εγκύων γυναικών. Μετά από τις παραπάνω σοβαρές συνέπειες από τη γρίππη στις έγκυες γυναίκες προσπαθήσαμε να πάρουμε μαθήματα από την πανδημία καθώς και να βρούμε τρόπους για να ελαττώσουμε τις συνέπειες της γρίππης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε μελλοντικές περιόδους γρίππης. Ποιές οι συνέπειες της γρίππης 2009 Η1Ν1 για τις εγκύους και τα μωρά τους ; Οι έγκυες γυναίκες που προσβλήθηκαν από τον ιό της γρίππης 2009 Η1Ν1 : -είχαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο νοσηλείας σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό -αν και αποτελούσαν το 1% του πληθυσμού (στατιστικά στοιχεία από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής) το 5% των θανάτων από τον ιό της γρίππης 2009 Η1Ν1 στην πανδημία του 2009 αφορούσε έγκυες γυναίκες Ο ιός είναι επίσης επικίνδυνος και για τα μωρά. Τα παιδιά που γεννήθηκαν από γυναίκες που νόσησαν στην εγκυμοσύνη σοβαρά από τον ιό και παρουσίασαν επιπλοκές είχαν αυξημένο κίνδυνο: -να γεννηθούν πρόωρα -να γεννηθούν ελλιποβαρή (δηλαδή, έχουν χαμηλό βάρος σώματος κατά τη γέννηση) Τι άλλαξε στην θεραπευτική αντιμετώπιση της γρίππης στις έγκυες γυναίκες; Μετά την πανδημία του 2009, άλλαξε η τακτική μας στην θεραπεία της γρίππης στις εγκύους. Μέχρι τότε θεραπεύαμε την έγκυο γυναίκα που έπασχε από γρίππη έαν αυτή: είχε σοβαρά υποκείμενα προβλήματα υγείας και/ή είχε σοβαρή γρίππη. Πριν την πανδημία λίγα πράγματα γνωρίζαμε για τα πλεονεκτήματα της θεραπείας με τα αντιϊκά φάρμακα στις εγκύους αφού αυτές εξαιρούνταν από τις κλινικές μελέτες αυτών των φαρμακων. Ωστόσο κατά τη διάρκεια της πανδημίας του 2009, τα Κέντρα για τον Έλεγχο και την Πρόληψη των Νόσων (Centers for Disease Control and Prevention-CDC) συνιστούσαν την έναρξη εμπειρικής αντιϊκής θεραπείας για τη γρίππη (δηλαδή πριν καν ταυτοποιηθεί ο υπεύθυνος ιός) σε όσους ασθενείς: ήταν έγκυες ή είχαν πρόσφατα γεννήσει. Αυτή ήταν μία σημαντική αλλαγή στη θεραπεία των εγκύων γυναικών, δηλαδή η οδηγία πλέον ήταν η έγκαιρη και άμεση έναρξη της θεραπείας για τη γρίππη ανεξαρτήτως από τους παράγοντες κινδύνου που είχε για να νοσήσει σοβαρά (όπως αν είχε άλλα νοσήματα πχ.σακχαρώδη διαβήτη), την σοβαρότητα της νόσου της ίδιας της εγκύου, το ιστορικό της ή τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξέτασεων. Αυτό που μάθαμε από αυτή την τακτική ήταν ότι η θεραπεία των εγκύων με τα αντιϊκά για τη γρίππη φάρμακα έκανε σημαντική διαφορά. Ανάλυση των στοιχείων της πανδημίας του 2009 έδειξε ότι αν οι γυναίκες που ελάμβαναν την αγωγή με αναστολέα της νευραμινιδάσης εντός 48 ωρών από την έναρξη των συμπτωμάτων είχαν το 1/5 της πιθανότητας να πεθάνουν από τη γρίππη σε σχέση με τις εγκύους που δεν έλαβαν καθόλου ή έλαβαν καθυστερημένα θεραπεία. Η εμπειρία μας πλέον και για την ασφάλεια αυτών των φαρμάκων στην εγκυμοσύνη μας καθησύχασε και για την ασφάλεια αυτών των φαρμάκων κατά τη διάρκεια αυτής. Τι μάθαμε για το εμβόλιο της γρίππης στην εγκυμοσύνη; Από την πανδημία του 2009 έχουμε συλλέξει περισσότερες πληροφορίες για την ασφάλεια και τα πλεονεκτήματα του εμβολίου όταν χορηγείται στις εγκύους. Η χορήγηση του εμβολίου στην εγκυμοσύνη: Ελαττώνει τον κίνδυνο νόσησης από τη γρίππη όχι μόνο για τις εγκύους αλλά και για τα μωρά τους τα οποία προστατεύονται για τους πρώτους 6 μήνες της ζωής τους. Κάποιες μελέτες έδειξαν ότι ελαττώνεται η συχνότητα παρενεργειών από τη γρίππη όπως το χαμηλό βάρος γέννησης και ο πρόωρος τοκετός. Είναι πολύ σημαντικό οι πάροχοι υγείας να κινητοποιούν τις εγκύους γυναίκες για να κάνουν το εμβόλιο της γρίππης. Η ανησυχία των γυναικών για την ασφάλεια του εμβολίου είναι ο κύριος αποτρεπτικός παράγων και για αυτό απαιτείται στενή συνεργασία των κέντρων λοιμώξεων με τους γυναικολόγους προκειμένου να τους ενημερώνουν για το εμβόλιο και εκείνοι με τη σειρά τους να ενημερώνουν και να παρακινούν τις εγκύους να εμβολιάζονται για τη γρίππη. Ακόμη και σήμερα, 5 έτη μετά την πανδημία, συνεχίζουν να υπάρχουν έγκυες γυναίκες που νοσούν σοβαρά ή πεθαίνουν από τη γρίππη.Αυτό καθιστά την ανάγκη για ενημέρωση και εμβολιασμό απαραίτητη. Να σημειωθεί ότι υπάρχουν πλέον πολλές αποδείξεις ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ακόμη και το 1ο τρίμηνο της κύησης. Συνοπτικά συστήνονται τα παρακάτω: (1) να εμβολιάζονται προληπτικά όλες οι έγκυες γυναίκες.(2) να εκπαιδεύονται από τον ιατρό τους για τα συμπτώματα της γρίππης ώστε σε περίπτωση που αυτά παρουσιασθούν να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια άμεσσα.(3) Η απόφαση για θεραπεία να λαμβάνεται άμεσσα από τους ιατρούς με βάση την κλινική εικόνα παρά το άμεσσο εργαστηριακό τεστ για τον ιό , καθώς αυτό έχει περιορισμένη ευαισθησία, η οποία στο γρήγορο αυτό τεστ είναι 10-80% (rapid test), δηλαδή έχει τo 40-70% της ευαισθησίας άλλων μεθόδων απομόνωσης του ιού όπως της καλλιέργειας του ιού ή της εξέτασης αλυσιδωτής αντίδρασης της πολυμεράσης (Reverse-Trancriptase Polymerase Chain Reaction). Συνεπώς, ξεκινάμε θεραπεία για τον ιό πριν βγουν τα αποτελέσματα αυτών των πιο σίγουρων εργαστηρικών εξετάσεων.(4)Η έναρξη της θεραπείας θα πρέπει να γίνεται ιδανικά εντός 48 ωρών από την έναρξη των συμπτωμάτων, αν και όφελος έχουμε στις εγκύους ακόμη κι αν ξεκινήσει νωρίτερα. Μοιραστείτε το άρθρο